Abstract

فکر شریعتی مهمترین چالش مای ایرانی را با جهان معاصر در تحقق خودآگاهی آشکارمیکند. وی در برخی سخنرانیها و آثارش مانند بازگشت به خویش، انسان بی خود و خودآگاهی و استعمار ظهور درک اهمیت این مسئله است. در سخنرانی انسان بیخود راه حل الیناسیون را خودآگاهی میداند و در سخنرانی بازگشت به خویش مهمترین مسئله وجودی ما را تحقق خودآگاهی از راه بازگشت به خویشتن راستین خویش میبیند. مقاله پیش رو تلاشی است برای درک خودآگاهی مورد نظر وی از راه کشف جایگاه آن در تاریخ فکری معاصر ما که همه ادوارش را میتوان تلاشی برای تحقق این خودآگاهی فهمید.