The article puts forward the thesis that Hans-Georg Gadamer's hermeneutics can be useful for conceptualising the issue of the Anthropocene. Both speculative features of hermeneutics generally and specific Gadamerian insights are helpful for this matter. As for the speculative features of hermeneutics, the concept of understanding may be used, as well as Gadamer's analysis of prejudices and of the history of effect. Further, Gadamer's ecological insights anticipated some problems raised by the philosophy of the Anthropocene and are therefore also helpful (...) in our current articulation of the concept. (shrink)

Tematem artykułu jest tom poetycki Tomasza Bąka XXI. Nagi wodnik w śródmieściu (2021). Autor interpretuje go jako zawoalowaną próbę wyjścia z realizmu kapitalistycznego, która odbywa się pod pretekstem opowieści o jednym aspekcie katastrofy klimatycznej: wzroście poziomu morza. Bąk wydaje się traktować ów „potop” jako swego rodzaju interwencję Realnego, które coraz silniej przebija spod szczelin kapitalistycznej zasady rzeczywistości. Strategia poetycka Bąka polega na odnajdywaniu tego rodzaju szczelin w samym środku realizmu kapitalistycznego i wykonywaniu pracy żałoby po świecie, który już się skończył.