Dowód pierwszej tezy Gorgiasza jest dedukcyjnym wnioskowaniem nie wprost, skon-struowanym przez wielokrotne użycie schematu modus tollens. Te z jego przesłanek, które przyjęte są bez dowodów, są łudząco podobne do niektórych prawd logicznych lub analitycznych. Gdyby rzeczywiście nimi były, w dowodzie musiałyby pojawić się sprzeczności. W czasach Gorgiasza dowód mógł uchodzić za poprawny; możliwość jasnego wskazania i opisania jego defektów poja-wiła się dopiero z wynalezieniem logiki formalnej. Gorgiasz mógł ogłosić swą tezę serio –jako tezę skrajnego nihilizmu metafizycznego –nie obawiając się kompromitacji. (...) Jeżeli dowód jest sofizma-tem, to wśród sofizmatów jest arcydziełem, najwybitniejszym osiągnięciem sofistów w tej dziedzi-nie. (shrink)